Choroby autoimmunologiczne, choroby autoimmunizacyjne – grupa chorób, w patogenezie których układ immunologiczny (odpornościowy) organizmu niszczy własne komórki i tkanki. U podłoża chorób autoimmunologicznych leży proces nazywany autoimmunizacją.
Choroby autoimmunologiczne spowodowane są błędami w uzyskiwaniu kompetencji przez limfocyty w narządach limfoidalnych. Przez barierę szpikową przechodzą limfocyty nie posiadające właściwych antygenów zgodności tkankowej. Efektem takiej dysfunkcji jest atakowanie własnych komórek, uznawanych przez układ odpornościowy za ciała obce.
Czyli według tej hipotezy komórki żerne wchodzące w skład systemu immunologicznego atakują komórki własnego ciała, a spowodowane jest to dysfunkcją limfocytów. Ja mam zupełnie inne zdanie na temat przyczyn powstawania chorób autoimmunologicznych, bo...
Skoro tak niby jest, to dlaczego lekarz w Izraelu Dr Valentin Barski leczył skutecznie wszystkie choroby autoimmunologiczne niszcząc L-formy bakterii? (L formy bakterii, to bakterie pozbawione błony komórkowej, więcej o nich w temacie L formy bakterii
Według mnie komórki żerne organizmu gospodarza atakują komórki własne z tej prostej przyczyny, że komórki te zostały zainfekowane niebezpiecznymi patogenami. Zaatakowane skutecznie komórki często stają się inkubatorami kolejnych pokoleń patogenów. Aby patogen nie rozprzestrzeniał się komórki żerne atakują i likwidują komórki zakażone.
Patogeny mają możliwość "doczepiania się" do konkretnych receptorów, dlatego właśnie najczęściej atakują konkretnego rodzaju komórki, np. w stawach, skórze czy tarczycy. Patogen odpowiednimi nóżkami zaczepia o konkretny receptor i pokonuje błonę fosfolipidową komórki. Komórka ta następnie wykorzystywana jest do replikacji patogenu.
Moim zdaniem powszechnie stosowane metody leczenia tych chorób nie leczą, a pogłębiają problem. Otóż stosuje się leki immunosupresyjne, które jeszcze bardziej osłabiają system obronny co prowadzi to rozprzestrzeniania się patogenu. Okresowe zmniejszenie objawów jest bardzo negatywne w dłuższej perspektywie. Ta metoda leczenia oddala jedynie w czasie problem jednocześnie go pogłębiając. Dodatkowym zagrożeniem spowodowanym lekami immunosupresyjnymi jest zakażenie kolejnym patogenem innych obszarów, czyli nowych organów. Kiedy leki immunosupresyjne tłumią komórki żerne, nowe patogeny mają duże pole do popisu. Np. osoba chora na Hashimoto bierze leki i nagle zaczyna mieć problem z inną chorobą autoimmunologiczną związaną tym razem z jelitem lub tkanką skórną.
Czy jest to rozsądne działanie?
Każdy odpowie, oczywiście nie, ale jaką alternatywną terapię można wdrożyć?
Jestem zdania, że jedynym sposobem, który definitywnie rozwiąże problem, jest odbudowa błon komórkowych, które w naturalnej postaci (zdrowe i nieuszkodzone) są odporne na patogeny i jednoczesne wzmocnienie systemu immunologicznego, a nie- jak to się dzieje przy dzisiejszych terapiach- jego osłabianie.
Jak już pisałem błony komórkowe skutecznie odbudowują ZKT, a połączenie ZKT z wysokimi dawkami witaminy D3 sprawiają, że komórki żerne są aktywne.
Dzieje się tak dzięki cząsteczkom GcMAF, które pojawiają się licznie właśnie po jednoczesnym podniesieniu poziomu wit D3 (w tym wypadku wit D3 jest istotnym hormonem) oraz dużej dostępności właściwie zbilansowanych kwasów tłuszczowych, a także witaminy E we wszystkich postaciach i odpowiednich proporcjach.
Podczas takiej terapii bezwzględnie trzeba zadbać o odpowiedni poziom glutationu oraz antyutleniaczy. Trzeba też usprawnić szlaki ewakuacyjne dla usuwanych w dużej ilości toksyn. Z tego powodu oprócz suplementacji ZKT i D3 musimy dostarczyć witaminę C, kwas alfa-liponowy i kilka innych...
Więcej w temacie Dieta i suplementacja podczas stosowania ZKT
